-> Home (meer artikelen)
Op 3 juli 2007 vermoordden de soldaten van brigadecommandant van de IDF, Yehuda Fuchs, het 14 jaar oude kind Ahmad Mohsen Al-Skafi in Hebron. Nadat ik het gezin vorige week heb gebeld om hen te vragen over het incident, was ik geschokt, niet alleen om wat de mensen van het gezin mij vertelden, maar ook het complete verval qua niveau van professionalisme onder de journalisten in het gebied van het conflict. De maatregelen van de IDF om het werk van Palestijnse journalisten te beperken, hinderen hen in het vervullen van hun belangrijke taken in de Palestijnse steden. IDF-commandanten verklaren de plaatse waar ze hun misdaden willen plegen, tot "militaire zones" en arresteren dan elke journalist die zich in deze conflictgebieden begeeft, onder dat voorwendsel. Het is heel belangrijk voor het bezettingsregime van de IDF om het bewijs van de dagelijkse misdaden van hun soldaten tegen ongewapende burgers te verdoezelen, in het bijzonder de kinderen die ze doden om geen enkele reden behalve "voor de lol". Dit incident werd eerder gemeld, maar de verslagen, ook op internet, waren gebaseerd op de leugens van de IDF.
Volgens de wensen van het Israëlische bezettingsregime zou de woordvoerder van de IDF de enige bron zijn die de plaatselijke en de internationale media van nieuws voorziet over IDF-"activiteiten" in Palestijnse steden. De IDF-persberichten zijn gewoonlijk gebaseerd op leugens, geruchten en insinuaties, en ze proberen steeds de misdaden van de IDF tegen Palestijnen te "rechtvaardigen".
Ahmad Mohsen Al-Skafi, vermoord op 14-jarige leeftijd (Bron vd foto: familie Al-Skafi)
De executie van Ahmad Mohsen Al-Skafi
Dinsdag 3 juli 2007 om ongeveer vijf uur in de middag vermoordden troepen van kolonel Yehuda Fuchs, Ahmad Mohsen Al-Skafi en verklaarden het gebied rondom hun misdaad tot militaire zone om de komst van journalisten te hinderen. Dit gebeurde allemaal in Lossah, een deel van Eissa, een voorstad in het zuidwesten van Hebron bij Wadi Taffouh in gebied H1 onder Palestijns bestuur. Ahmad was naar een naburige supermarkt gegaan om chocola en snoep te kopen voor Isra’a, zijn jongere zusje van 4 jaar. De soldaten keken toe hoe Ahmad naar de supermarkt ging, en toen hij eruit kwam vuurden ze hem een regen van 30 kogels op hem af, en een granaat die explodeerde in zijn buik, waarbij zijn ingewanden eruit geblazen werden. De soldaten stuurden toen hun honden op hem af om een deel van het lichaam op te eten.
De woordvoerder van de IDF verzon leugens en verspreidde geruchten in zijn persbericht. Hij zei dat Ahmad aan het spelen was met een speelgoedgeweer dat er uitzag als echt, toen de IDF hem doodschoot... Dat hij wegrende toen de IDF-soldaten vroegen hem stil te blijven staan … Dat de militaire commandant zijn verontschuldigingen stuurde naar Palestijnse functionarissen nadat de IDF-troepen hadden gevonden dat de jongen een speelgoedgeweer vasthield en geen echt …
Ahmad's vader en grootvader waren erg boos over de leugens van de IDF. Ze ontkenden nadrukkelijk het brouwsel van leugens dat de IDF verspreidde. Ze zeiden: “Ahmad hield geen speelgoedgeweer vast; de IDF-soldaten doodden Ahmad nadt hij uit de supermarkt kwam waar hij chocola voor zijn zusje had gekocht”.Volgens Ahmad's vader Mohsen Al-Skafi hadden de IDF-soldaten zich gedurende vier dagen verborgen gehouden in het verlaten Al-Taweel-gebouw dat zich bevond tussen hun huizen en de kleine supermarkt waar Ahmad was gaan winkelen (ze waren daar op zaterdag, zondag, maandag en dinsdag). Gedurende deze dagen zagen de IDF-soldaten meer dan 30 keer Ahmad komen en gaan uit zijn huis, ze kenden hem. Ahmad kocht de dingen van de supermarkt de hele tijd onder de ogen van de IDF. Ahmad's grootvader, Mr. Abed Al-Rahem Al-Skafi vertelde mij dat de IDF-soldaten Ahmad opzettelijk vermoordden, ze beschoten hem met 30 kogels en een granaat, en lieten hun legerhonden los om zijn lichaam aan te vreten. Ze bedachten het verhaal dat Ahmad een speelgoedgeweer bij zich had. In feite ging Ahmad chocolade kopen en de IDF verzint altijd verhalen om het pibliek te misleiden en hun misdaden te rechtvaardigen. Ahmad is niet het eerste onschuldige slachtoffer van de IDF-soldaten, en hij zal ook niet de laatste zijn, zei Mr. Abed Al-Rahem.
Ahmad Al-Skafi op de Spoedeisende Hulp(Bron vd foto: familie Al-Skafi)
Executie of Wraak?
Ik vroeg Ahmad's grootvader waarom de soldaten Ahmad opzettelijk gedood hebben? Mr. Al-Skafi antwoordde dat twee zonen van hem zijn veroordeeld tot levenslang in Israëlische gevangenissen: "Joseph werd veroordeeld tot 4 keer levenslang en Ala’a tot 27 jaar. Kolonel Yehuda Fuchs wist dat toen hij zijn troepen naar onze buurt stuurde. De IDF-soldaten zelf wisten dat ook en daar de IDF-troepen zijn gekomen om zich te verbergen in het verlaten Al-Taveel-gebouw, moeten ze hebben gepland om iemand te doden. Ze doodden Ahmad, een 14 jaar oude jongen, als wraak op zijn ooms. Dit is de mentaliteit van de misdadige IDF-soldaten."
Dit is een misdaad, zei de grootvader van de jongen. Ahmad's vader Mohsen huilde gedurende het gesprek.
Mr. Mohsen Al-Skafiheeft maar twee zoons: Ahmad, die vermoord is door de IDF-soldaten, en Abed Al-Rahm die nog op de middelbare school is. Hij heeft heeft ook twee dochters. Hij is eigenaar van een groentewinkeltje in Al-Zahed in het Heret Al-Sheikh-gebied, het oude deel van de stad Hebron. Mr. Mohsen Al-Skafi is arm; hij is niet in staat om zijn twee zoons - Ahmad en Hamed - te laten studeren. De jongste broer, Ahmad, is van school af gegaan om zijn vader in de winkel te helpen, maar de IDF-soldaten vermoordden hem en vermoordden daarmee de droom van de vader van een betere toekomst voor het hele gezin.
Ze wilden geen verontschuldigingen van de IDF.
Ahmad’s grootvader, Mr. Abed Al-Rahem, zei dat hij een aanklacht wilde indienen tegen de IDF-soldaten die Ahmad vermoordden onder het voorwendsel dat hij een speelgoedgeweer bij zich had. Hij zei: "We willen geen verontschuldigingen aannemen van de IDF. Onze zoon was geen insect dat zomaar gedood kan worden voor niets op een barbaarse manier."Hij voegde eraan toe dat “de verontschuldigingen van de IDF weerspiegelen hun achteloosheid voor de levens van mensen in onze natie. Onze kinderen en onze natie zouden moeten worden beschermd door de internationale wetten.” Mr. Abed Al-Rahem vroeg: “Wat betekent het excuus van de IDF? Zullen de woorden van hun excuus ons kind aan ons terugbrengen? Zullen de woorden van hun excuus een einde maken aan het doden van Palestijnse kinderen? Zullen de woorden van hun excuus een einde maken aan de bezetting?”.
Mr. Abed Al-Rahem vroeg mij de zaak van zijn vermoorde kind te volgen in Europa. Hij zei: “Jij vertegenwoordigt de Palestijnse slachtoffers waar je ook gaat, we machtigen jou om een aanklacht in te dienen in Den Haag tegen de IDF, die zowel mijn kleinzoon heeft vermoord als andere Palestijnse kinderen, we zullen je alle noodzakelijke papieren verschaffen die je nodig hebt”.
Ahmad’s moeder
Ahmad's moeder Naemah gaf uitdrukking aan haar intense pijn veroorzaakt door de dood van haar zoon: “Ik was niet in staat mijn zoon te zien, naar hem te kijken en hem een laatste kus te geven. Ik mocht dat niet van hun. Ik verloor mijn Ahmad in één seconde, en ik kan niet geloven dat ik hem kwijt ben. Zijn leven eindigde heel vroeg en heel snel. Hij wilde chocola kopen voor Isra’a maar hij kwam niet meer terug.”. Naemah huilde terwijl ze mij het verhaal vertelde.
"Waarom heb je je kind niet gekust toen hij gestorven was", vroeg ik haar. Ze huilde en vertelde dat Ahmad op een afschuwelijke manier was geëxecuteerd, dat hij in elk deel van zijn lichaam was geschoten.“Ik mocht hem niet zien, te zien op welke afschuwelijke wijze de IDF-boeven hem hebben vermoord. Ze lieten mij een deel van zijn gezicht zien voor één seconde en brachten hem meteen daarna heel snel weg. Ik kon niet geloven dat Ahmad dood was. Hij was een heel rustige en normale jongen, hij lachte en speelde graag. Nooit at hij iets zonder een stuk ervan voor mij en zijn jongste zusje Isra'a over te laten.” Naemah zei dat ze niet eens was geïnformeerd over de dood van haar zoon.“De mensen riepen en vroegen naar iemand van de Al-Skafi-familie die in de buurt was gedood. Het kwam niet bij mij op dat het mijn zoon was. Ik rekende daar niet op, ik wist dat de IDF-soldaten waren gestationeerd bij ons huis sinds vier dagen, maar ik dacht dat ze iemand anders hadden gedood dan mijn zoontje Ahmad”, zei ze en huilde.
Lossah, de buurt van Eissa
Ahmad werd geëxecuteerd door de IDF-soldaten in het zuidwesten van Hebron. Lossah is een buurtschap in Eissa. Dit gebied is normaal erg rustig en mooi. Lossah is een landbouwgebied midden en de prachtige natuur. Het wordt omgeven door druivenvelden, amandelbomen, en pruimenboomgaarden. Lossah kijkt uit over enkele bronnen, bergen, wadi's en valleien. Mijn vader had fruitbomen geplant in Eiussa en in de tuinen van Lossah. Toen ik nog een kind was ging ik met mijn vader naar deze tuinen. Ik vond het heerlijk om vroeg in de ochtend de vogels te zien zingen en vliegen in het gebied. Ik vond het heerlijk om de nesten van de vogels te zien in de hoogste bomen. Ik had nooit gedacht dat de IDF-troepen de schoonheid van de natuur in Eissa zouden vervuilen, en het zouden besmetten met de walgelijk-rottende stank van hun misdaden.
Open vragen
Waarom stuurde Yehuda Fuchs zijn troepen naar Eissa? Gaf hij een rechtstreeks bevel aan zijn soldaten om Ahmad te vermoorden?
Waarom pleegt de IDF overal misdaden in de stad Hebron?
Wat heeft de IDF bereikt met het vermoorden van Ahmad?
Waren de IDF-troepen in groot gevaar toen ze dit kind doodden? Hoe zullen ze dit verklaren ?
Waarom probeerde de IDF-troepen niet om het kind te arresteren in plaats van hem te vermoorden?
Hebben de IDF-troepen Ahmad opzettelijk geëxecuteerd?
Executeerden de IDF-troepen Ahmad of was deze moord gepleegd uit wraak tegen zijn familie?
Waarom zouden de Palestijnen de aanwezigheid van de bezettingstroepen tolereren en getuigen zijn van hun misdaden gedurende 24 uur per dag?
Waarom passen de internationale media verschillende standaarden toe in het verslaggeven van de misdaden van de IDF en het gerechtvaardigde verzet van de Palestijnen??
Het rapport van de Spoedeisende Hulp, van Ahmad in het Engels en het Arabisch, verschaft door de Al-Skafi familie (klik op de afbeelding om hem te vergroten).
Ooggetuigen van IDF-terrorisme
Tot aan 2002 was ik ooggetuige van de terroristische activiteiten van de IDF in de Palestijnse steden. Ik zag - en observeerde het verscheidene keren - hoe de IDF-troepen mensen doodden en daarna hun honden erop af stuurden om de lichamen van hun slachtoffers te verminken. De IDF zou nooit de lichamen van hun slachtoffers naderen zonder vooraf hun honden erop af te hebben gestuurd om de dood te bevestigen.
In enkele gevallen zag ik dat de IDF de huizen van Palestijnse gezinnen van wat zij noemden "gezochte personen", boven hun hoofden opbliezen met behulp van dynamiet, daarna zouden ze hun honden erin hebben gestuurd om de lichamen uit het puin te slepen. De IDF-soldaten gedragen zich altijd als lafaards, en ze zijn bang van de lichamen van hun slachtoffers zelfs na de dood.
De Golani-eenheid met honden in Hebron, 1998
| SMEEKBEDE OM HULP De familie van Ahmad Al-Skafi wil gerechtigheid. Ze hebben geen kans om ooit gerechtigheid te bereiken voor de Israëlische rechtbanken, daar deze rechtbanken overkoken met racistische haat zullen ze nooit enige Palestijn een zaak laten winnen. Het gezin Al-Skafi wil deze zaak voor een rechtbank brengen die hun gerechtigheid zal geven. Ze willen - indien mogelijk - dat deze zaak gehoord wordt in het ICJ in Den Haag. Ze willen de steun van de secretaris-generaal van de VN Ban Ki-Moon of welke andere internationale autoriteit dan ook, om een internationale aanklacht in te dienen tegen Israël. Het is de wens van het gezin Al-Skafi dat de dood van hun zoon de straffeloosheid van de zionistische volkerenmoord op de Palestijnen een halt wordt toegeroepen, dat het zal helpen over de hele wereld het bewustzijn te verhogen van de misdaden van Israel. Als u op welke wijze dan ook, hen kan helpen, neem dan alstublieft contact op met de familie. Hun telefoonnummer in Hebron, Palestina, is + 9 7 0 5 9 9 7 3 0 5 6 1, en ze hebben ook e-mail, het adres is m h l 6 1 @ h o t m a i l . c o m (spaties weglaten). De Al-Skafi familie spreekt Arabisch en Engels. Respecteer alstublieft hun rouw als u met hen contact opneemt. |
-> Home (meer artikelen)